Σε περιμενω

 

Νίκος Κουρκούλης

  Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος

 

Δεν έχω ύπνο, δεν έχω μυαλό,
μου λείπεις και λείπει η ζωή μου,
για ένα πείσμα πονάμε και οι δύο,
και αυτό δεν το αντέχω ψυχή μου.

Σε περιμένω να ‘ρθείς ξανά,
σαν όνειρο ένα βράδυ,
τη μοναξιά να διώξεις με ένα χάδι.
Λείπεις εσύ και ο χρόνος δεν περνά,
ειλικρινά.

Σε περιμένω στην αγκαλιά,
σφιχτά να σε κρατήσω,
με δύο φιλιά τα χείλη να σου κλείσω
και από κοντά μου δεν θα σε αφήσω,
ποτέ ξανά.

Μοιάζει η καρδιά μου σπασμένο γυαλί
και εσένα ζητά κάθε ώρα.
Γύρνα κοντά μου, σε θέλω πολύ
σ’ το λέω θ ‘αλλάξουνε όλα.

Σε περιμένω να ‘ρθείς ξανά,
σαν όνειρο ένα βράδυ,
τη μοναξιά να διώξεις με ένα χάδι.
Λείπεις εσύ και ο χρόνος δεν περνά,
ειλικρινά.

Σε περιμένω στην αγκαλιά,
σφιχτά να σε κρατήσω,
με δυο φιλιά τα χείλη να σου κλείσω
και από κοντά μου δεν θα σε αφήσω,
ποτέ ξανά.

 

 

 

Не сплю и не соображаю
мне тебя не хватает, и нет мне жизни
из-за упрямства страдаем оба
и этого не выдерживаю, моя душа.

Тебя жду, чтобы пришла снова,
как сон вечером,
чтобы прогнала одиночество одной лаской. 
Нет тебя, и время не идет,
искренне (говорю).

Тебя жду в объятья
крепко тебя обниму
двумя поцелуями губы твои закрою
и  от себя не отпущу
никогда снова.

Похоже сердце мое на разбитое стекло
и тебя жду каждый час
Вернись ко мне, тебя хочу очень 
Тебе говорю, все поменяется.

Тебя жду, чтобы пришла снова,
как сон вечером,
чтобы прогнала одиночество одной лаской. 
Нет тебя, и время не идет,
искренне (говорю).

Тебя жду в объятья
крепко тебя обниму
двумя поцелуями губы твои закрою
и  от себя не отпущу
никогда снова.

 

Перевод Нина Назлидис

 

 

'' Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου''  

Γλυκερία  

Στίχοι: Γιάννης Καλπούζος
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής

 

Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Καθώς βαθαίνει η νύχτα
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα

Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Που το φορώ και στάζει
Το μόνο που έμεινε κοντά μου
Το δρόμο που ‘φυγες κοιτάζει

Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου
Και το 'χεις πάρει μακριά
Φόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σου
Κι εδώ δεν ξημερώνει πια

Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Κι απόψε ανεβαίνω 
Μια σπίθα στη βροχή του χρόνου
Πάλι ξεχνάς πως περιμένω

Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Χωρίς φιλί και χάδι
Σε μια γωνιά αυτού του τόπου
Πώς να τ' αντέξω το σκοτάδι

 

 

Намокшая одежда - одиночество мое
Когда становится глубокой ночь
Другую сторону моего сердца
Сколько бы ни искала, не нашла

Намокшая одежда - одиночество мое
Которую ношу и капает
Это одно, что ты оставил рядом со мной
Смотрит на дорогу, по которой ты ушел.

То, что люблю – твое
И это ты забрал далеко
Одел солнце на шею
И здесь уже не рассветает

По веревочной лестнице боли
Сегодня вечером поднимаюсь
Одну искру в дожде времени
Опять забываешь, что жду

По веревочной лестнице боли
Без поцелуев и ласки
В одном уголке этого места
Как выдержать темноту

Перевод Нина Назлидис