Απόψε κλαίει ο ουρανός

 

Γιάννης Πουλόπουλος

Στίχοι - Κώστας Πρετεντέρης
Μουσική - Μίμης Πλέσσας

Απόψε κλαίει, απόψε κλαίει ο ουρανός
για σένα και, για σένα και για μένα
Τα λόγια μας σκορπίσανε
και είναι πια χαμένα
και μείνανε τα χείλη μας
βουβά και παγωμένα

Κι είναι βαρύς, βαρύς ο ουρανός
και κλαίει απελπισμένα

Τι να σου πω, τι να σου πω,
τι να μου πεις
Χάνω το φως, χάνω το φως και σένα
Είν όλα μαύρα και θολά, όλα συννεφιασμένα
Είν' η καρδιά μου μια πληγή, τα μάτια μου κλαμένα

Κι είναι βαρύς, βαρύς ο ουρανός
και κλαίει απελπισμένα

 

Сегодня вечером плачет, плачет небо
за тебя и за меня
Слова наши разбросали
и уже потеряны
и остались наши губы
немые и застывшие

И тяжелое, тяжелое небо
и плачет отчаянно

Что тебе сказать, что я тебе сказать,
что ты мне скажешь
Теряю свет, теряю свет и тебя
Все черное и тусклое, все помрачневшее
Сердце мое – рана, глаза мои плачущие

И тяжелое, тяжелое небо
и плачет отчаянно

Перевод Нина Назлидис

 

Πάρε με μαζί 

 

Γιάννης Πουλόπουλος 

Στίχοι: Θάνος Σοφός
Μουσική: Γιάννης Σπανός

 

Καπετάνιε, πάρε με μαζί,
ίδια μοίρα έχω εγώ κι εσύ:
Για δυο μάτια σαν την πικροθάλασσα
τη ζωή μου χάλασα - πάρε με μαζί.

Μια φουρτούνα όλη μου η ζωή
καπετάνιε, πάρε με μαζί.
Δεν αντέχω άλλο τα χτυπήματα,
πιο καλά στα κύματα - πάρε με μαζί.

Καπετάνιε, πάρε με μαζί
να μη βλέπω πως με άλλον ζει.
Στη ζωή μου μια γυναίκα αγάπησα,
στη στεριά ναυάγησα - πάρε με μαζί.

 

Капитан, возьми меня с собой
одну судьбу имею я и ты.
Из-за глаз, как печальное море,
моя жизнь искалечена -  возьми меня с собой.

Шторм вся моя жизнь
капитан, возьми меня с собой.
Не выдержу больше ударов
лучше в волны – возьми меня с собой.

Капитан, возьми меня с собой
чтобы не видел, как с другим живет
В жизни одну женщину любил
на суше потерпел крушение – возьми меня с собой.

Перевод Нина Назлидис

 

 

 

Κι αν περπατώ 

 

Γιάννης Πουλόπουλος

Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός

 

Κι αν περπατώ κι αν περπατώ
δεν ξέρω που πηγαίνω,
ο δρόμος με ακολουθεί
Χριστέ και Παναγιά
κοντά σου πάντα μένω....

Δέντρο καμμένο απ τη φωτιά
γίνηκε το κορμί μου,
μα στην καρδιά μου έχω δροσιά
Χριστέ και Παναγιά,
όταν σε δω καλή μου...

Φαρμάκι μού'γινε η ζωή
στο δρόμο που πηγαίνω,
ο πόνος με ακολουθεί
Χριστέ και Παναγιά,
μακριά σου αργοπεθαίνω..

 

И, если гуляю, и, если гуляю,
не знаю куда иду,
дорога меня ведет.
Христос и Богородица,
рядом с тобой всегда остаюсь

Деревом,  сгоревшим от солнца
стало тело мое,
но в сердце моем есть прохлада
Христос и Богородица,
когда тебя увижу, дорогая...

Ядом мне стала жизнь
в  дороге, по которой иду
боль меня сопровождает
Христос и Богородица,
вдали от тебя медленно умираю...

Перевод Нина Назлидис