Ανάποδα

Μιχάλης Χατζηγιάννης

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης

 

Θα φτιάξω κόσμο δικό μου και μέσα θα ζω
όλα ανάποδα θα ‘ναι εδώ.
Για μένα θα ‘ναι πια ψέμα το πραγματικό
κι η αλήθεια θα ‘ναι το φανταστικό.

Εγώ γυρνώ ανάποδα όλη τη γη
εγώ τρελό και πειραγμένο παιδί.

Όταν εσύ θα λες φύγε
τότε αχώριστη θα ‘μαι σκιά
κι όταν ακούσω το έλα
τότε θα φύγω ξανά μακριά.

Όταν εσύ θα λες όχι
σα να ‘χω ακούσει το ναι θ’ αντιδρώ
γιατί η καρδιά μου πια το ‘χει
κι έτσι απλά δε θα υποταχτώ.

Θα φτιάξω κόσμο δικό μου κι ελεύθερα μπες
θα παρακούω όμως ό,τι κι αν λες.
Δεν είναι αντίδραση μόνο ή εγωισμός
είναι απόγνωση, είναι θυμός.

Εγώ γυρνώ ανάποδα όλη τη γη
εγώ τρελό και πειραγμένο παιδί.

Όταν εσύ θα λες φύγε
τότε αχώριστη θα ‘μαι σκιά
κι όταν ακούσω το έλα
τότε θα φύγω ξανά μακριά.

Όταν εσύ θα λες όχι
σα να ‘χω ακούσει το ναι θ’ αντιδρώ
γιατί η καρδιά μου πια το ‘χει
κι έτσι απλά δε θα υποταχτώ.

 

Создам свой мир и буду в нем жить
все здесь будет наоборот.
Для меня будет ложь правдой,
а правда будет выдумкой.

Я хожу по земле наоборот,
я сумасшедший и тронутый человек.

Когда будешь говорить "уходи",
буду неразлучной тенью,
и когда услышу "иди"(сюда),
тогда уйду далеко снова.

Когда будешь говорить "нет",
буду реагировать, как будто услышал "да",
потому что мое сердце уже не боится
и так просто не подчинюсь.

Создам свой мир и свободно заходи туда,
но не буду слушать что говоришь,
это не сопротивление или эгоизм,
это отчаянье , это обида.

Я хожу по земле наоборот,
я сумасшедший и тронутый человек.

Когда будешь говорить "уходи",
буду неразлучной тенью,
и когда услышу "иди"(сюда),
тогда уйду далеко снова.

Когда будешь говорить "нет",
буду реагировать, как будто услышал "да",
потому что мое сердце уже не боится
и так просто не подчинюсь.

Перевод Нина Назлидис

 

 

Ένα σύννεφο

Κότσιρας Γιάννης & Χρηστίδου Ραλλία

Μουσική/Στίχοι: Καλλίνης Νίκος/Βουγιατζής Τάσος

mp3

 

Πάνω σ' ένα γράμμα τ' όνομά σου
Κάτι ξανά θυμήθηκες και κλαις
Μαζεύεις βιαστικά τα πράγματά σου
όλα για μας τελειώσανε μου λες

Και δεν μπορείς να το δεχτείς πως στη ζωή μας
νύχτωσε τόσο νωρίς
Και δεν μπορείς να λες μετά
πως τώρα εμείς οι δυο θα ζούμε χωριστά

Ήρθε πάλι ο χειμώνας στη καρδιά σου
ένα σύννεφο που έφερε βροχή
Μα όταν βλέπεις καλοκαίρια στα όνειρά σου
θα 'ναι οι μέρες που περάσαμε μαζί
εγώ κι εσύ

Λες ένα γεια και στέκεσαι στη πόρτα
σαν ψέματα σου φαίνονται όλα αυτά
Πως θα 'θελες να είμαστε όπως πρώτα
μα τώρα είναι πια πολύ αργά

 

На письме твое имя
Что-то снова сердишься и плачешь
Собираешь поспешно свои вещи
все для нас закончилось – мне говоришь

И не можешь понять, что в жизни нашей
"стемнело" так рано.
И не можешь сказать потом
как сейчас мы двое будем жить отдельно.

Пришла опять зима в сердце твое
облако, что принесло дождь
Но, когда видишь лето в мечтах своих
будут дни, что провели мы вместе
я и ты

Говоришь "прощай" и стоишь в дверях
все это тебе кажется ложью
Что хочешь, чтоб мы были  как раньше,
но сейчас  уже очень поздно

Перевод Нина Назлидис