Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα, που δεν είχαν παιδιά.

Η πίκρα τους γι’ αυτό ήταν μεγάλη. Έλεγαν:

-Τι θα γίνει ο θρόνος μας όταν πεθάνουμε; Ποιος θα κυβερνήσει το λαό μας; Κανείς!

Και ήταν πάντα θλιμμένοι. Και περνούσαν τα χρόνια.
Γέρασαν οι βασιλιάδες, μα ο καημός τους έμεινε.

- Αχ, να είχαμε ένα παιδί! έλεγαν μέρα νύχτα.
Ώσπου από τα πολλά παρακάλια, τους άκουσε κάποτε η Μοίρα τους και τους βρήκε.
Ήτανε μια γριούλα με άσπρα μαλλιά, ακουμπούσε στο ραβδάκι της και πήγαινε σιγά σιγά.
Εδώ και χρόνια ακούω τα παράπονά σας, τους είπε, ήρθα να σας κάνω μια χάρη. Μετά από ένα χρόνο θα έχετε ένα γιο. Αλλά πρέπει να μου πείτε ποια χαρίσματα θέλετε να έχει. Ότι μου ζητήσετε θα γίνει.

- Να είναι χίλια τα χρόνια του, είπε η βασίλισσα.

- Όσο για πολύχρονος, θα είναι, απάντησε η Μοίρα.

- Να γίνει παλικάρι! ζήτησε ο βασιλιάς. Να μην φοβάται τον κίνδυνο, να αγαπά τη χώρα και το λαό του.

- Θα γίνει! Έκανε η Μοίρα.

-Να είναι καλός! Παρακάλεσε η βασίλισσα. Να αγαπάει τους ταπεινούς και τους δυστυχισμένους.

- Όλα όσα ζητήσατε θα του δοθούν. Τώρα εγώ πάω, θέλετε τίποτα άλλο;

- Καλή μας Μοίρα, δε ζητούμε τίποτ’άλλο . Σαν είναι ο γιος μας πολύχρονος και γενναίος, άξιος και δοξασμένος, και ακόμη έχει και πονετική καρδιά, τι άλλο θέλει!

- Καλά, είπε η Μοίρα και έφυγε.
Μα δεν βγήκε ακόμα από το παλάτι και η βασίλισσα έστειλε έναν υπηρέτη να γυρίσει τη Μοίρα πίσω.

- Καλή μας Μοίρα, ξεχάσαμε να σου πούμε να δώσεις την ομορφιά στο βασιλόπουλο, είπε η βασίλισσα.

- Βασιλιά και βασίλισσα, αυτό πια δε γίνεται. Ό, τι έγινε, έγινε. Το ριζικό του κλείστηκε και δεν αλλάζει.
Η βασίλισσα έβαλε τα κλάματα.

- Ακούστε, είπε η Μοίρα. Μπορώ να κάνω ένα χάρισμα, όποιο μου είπατε να το αλλάξω με την ομορφιά. Τι θέλετε να αλλάξω – τα πολλά χρόνια, την παλικαριά ή την καλοσύνη με την ομορφιά;

- Όχι! Όχι! Χίλιες φορές όχι, είπε η βασίλισσα και έβαλε τα κλάματα. Και ο βασιλιάς έσκυψε το κεφάλι θλιμμένος.

Τότε η Μοίρα όταν είδε πόσος ήταν ο πόνος τους τους είπε:
Το παιδί σας μια φορά θα γίνει άσχημο. Μα η ασχήμια του Θα γίνει μαγεμένη. Όποιος το αγαπήσει, θα το βλέπει πεντάμορφο. Θα το βλέπει να έχει τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος, είπε η Μοίρα και έφυγε.

Και αλήθεια, μετά από ένα χρόνο γεννήθηκε ένα παιδί πολύ άσχημο.
Ούτε ο βασιλιάς ούτε η βασίλισσα δεν το έβλεπαν πως ήταν άσχημο, γιατί ήταν το παιδί τους και το αγαπούσαν. Γελούσαν – «για να μας τρομάξει, η Μοίρα μας είπε πως το παιδί μας θα γινόταν άσχημο, αλλά δεν είναι έτσι.»

Και το παιδί μεγάλωνε, και όσο μεγάλωνε, η ασχήμια του γινόταν μεγαλύτερη. Αλλά κανείς δεν την έβλεπε, το έβρισκαν και όμορφο. Όλος ο κόσμος το αγαπούσε το βασιλόπουλο, γιατί ήταν καλό και έκανε πολλές καλοσύνες.

Λεξιλόγιο