"Ο διάβολος δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού"

- "Γέροντα, πώς γίνεται και κυριεύομαι
από τα πάθη;"

- "Ο άνθρωπος, αν δώσει δικαιώματα στον πειρασμό, κυριεύεται από τα πάθη. Αυτό που θέλει ο Θεός, που είναι και συμφέρον σου, είναι να πετάξεις στα μούρα του διαβόλου όλα τα πάθη.
Δηλαδή να στρέψης εναντίον του τον θυμό, το πείσμα κ.λ.π. Ή καλύτερα, πούλησε τα πάθη στο ταγκαλάκι και, με όσα χρήματα πάρεις, αγόρασε πέτρες, να έχεις και να το πετροβολάς,
για να μη σε πλησιάζει!

Συνήθως εμείς οι άνθρωποι με τις αφορμές που δίνουμε, είτε με απροσεξίες είτε με υπερήφανους λογισμούς, επιτρέπουμε στον εχθρό να μας κάνει κακό.

Ακόμη και έναν λογισμό ή έναν λόγο μπορεί να τα εκμεταλλευθεί το ταγκαλάκι.

Θυμάμαι, ήταν μια οικογένεια πολύ αγαπημένη.
Κάποτε άρχισε ο άνδρας και έλεγε στην γυναίκα:
"Θα σε χωρίσω".
Και η γυναίκα έλεγε στον άνδρα:
"Θα σε χωρίσω".
Έτσι το έλεγαν,
στ΄αστεία.

Αλλά το εκμεταλλεύθηκε ο πειρασμός και δημιούργησε μια μικρή δυσκολία και ήταν έτοιμοι να χωρίσουν, ούτε τα παιδιά τους σκέφτονταν ούτε τίποτε. Ευτυχώς βρέθηκε ένας Πνευματικός και τους μίλησε. "Γι΄αυτήν την χαζομάρα θα χωρίσετε;" τους είπε. Και έτσι
συνήλθαν.

Αν ένας άνθρωπος λοξοδρομήσει από τις εντολές του Θεού, τον πολεμούν μετά τα πάθη. Και αν αφήσει κανείς τα πάθη να τον πολεμούν, δεν χρειάζεται διάβολος να τον πολεμήσει. Και τα δαιμόνια έχουν "ειδικότητα". Χτυπούν τον άνθρωπο τάκ-τάκ, να του βρουν την πάθηση, την αδυναμία,
για να τον πολεμήσουν.

Θέλει προσοχή, να κλείνουμε τις πόρτες και τα παράθυρα -τις αισθήσεις-, να μην ανοίγουμε χαραμάδες στον πειρασμό και μπαίνει από εκεί
ο εχθρός.
Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία.
Εάν αφήσεις έστω και μία σχισμή ανοιχτή, μπορεί να μπει και να σου κάνη ζημιά.

Ο διάβολος μπαίνει στον άνθρωπο, όταν υπάρχει
λάσπη στην καρδιά του ανθρώπου, δεν πλησιάζει
στο καθαρό πλάσμα του Θεού.
Άμα ξελασπωθεί η καρδιά, φεύγει ο εχθρός και έρχεται
πάλι ο Χριστός.

Όπως το γουρούνι, όταν δεν βρει λάσπη, γουγουλίζει και φεύγει, έτσι και ο διάβολος δεν πλησιάζει στην καρδιά που δεν έχει βούρκο.
Τι δουλειά έχει σε καρδιά καθαρή και ταπεινή; Εάν λοιπόν δούμε ότι το σπίτι μας -η καρδιά μας- είναι παλιόσπιτο και κατοικεί ο εχθρός, πρέπει αμέσως να το γκρεμίσουμε, για να φύγει και ο κακός ενοικιαστής μας, δηλαδή το ταγκαλάκι.
Γιατί, όταν η αμαρτία χρονίσει στον άνθρωπο,
ο διάβολος, φυσικά,
αποκτάει περισσότερα δικαιώματα".

- "Γέροντα, όταν ένας άνθρωπος έχει δώσει δικαιώματα στον πειρασμό, επειδή έζησε με αμέλεια, και θέλει να βάλει μια σειρά, να αρχίσει να ζει προσεκτικά, τον
πολεμάει το ταγκαλάκι;"

- "Όταν παίρνει την στροφή, παίρνει μια δύναμη από τον Θεό, έναν φωτισμό και θεία παρηγοριά,
για να αρχίσει.
Αλλά, μόλις αρχίσει τον αγώνα, ο εχθρός του κάνει
σφοδρό πόλεμο.

Τότε χρειάζεται λίγη καρτερία. Αλλιώς, πώς θα ξεριζωθούν τα πάθη; Πώς θα γίνει η απέκδυση του
παλαιού ανθρώπου;
Πώς θα φύγει η υπερηφάνεια;
Έτσι καταλαβαίνει ότι μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτε και ζητάει ταπεινά το έλεος του Θεού και έρχεται
η ταπείνωση.
Το ίδιο συμβαίνει και όταν κάποιος πάει να κόψη μια κακή συνήθεια, π.χ. τσιγάρα, ναρκωτικά.

Στην αρχή νιώθει μια χαρά και τα πετάει. Μετά βλέπει τους άλλους να καπνίζουν κ.λ.π. και έχει πόλεμο
σφοδρό.
Αν το ξεπεράσει, γυρίζει τις πλάτες χωρίς να δυσκολεύεται.

Πρέπει να αγωνισθούμε λίγο. Το ταγκαλάκι κάνει την δουλειά του. Εμείς να μην κάνουμε την δουλειά μας;"

К чистому созданию Божию диавол не приближается

- Геронда, как же получается, что я порабощаюсь
страстям?

- Человек порабощается страстям, дав диаволу права над собой. Запусти всеми своими страстями диаволу в рожу. Этого и Бог хочет, это и в твоих же собственных интересах.
То есть гнев, упрямство, тому подобные страсти обрати против врага. Или, лучше сказать, продай свои страсти тангалашке, а на вырученные деньги накупи булыжников и бросай ими в диавола, чтобы он к тебе даже не приближался.

Обычно мы, люди, невнимательностью или гордыми помыслами сами позволяем врагу
делать нам зло.

Тангалашка может воспользоваться одним только помыслом или словом.

Помню, была одна семья - очень дружная. Как-то раз муж в шутку начал говорить жене:
"Ой, разведусь я с тобой!",
а жена ему тоже в шутку:
"Нет, это я с тобой расторгну брак!" Просто так говорили, без задней мысли, но дошутились до того, что этим воспользовался диавол.

Он устроил им маленькое осложнение, и они уже всерьез готовы были на развод - ни о детях не подумали, ни о чем другом. К счастью, нашелся один духовник и поговорил с ними.
"Вы что же, - говорит, - из-за этой глупости
разводитесь?".

Если человек уклоняется от заповедей Божиих, то его борют страсти. И если человек предоставил страсти бороть его, то потом для этого не нужен и диавол. Ведь у бесов тоже есть "специализация". Они простукивают человека, выискивают, где у него "болит", стремятся выявить его немощь и, таким образом, побороть его.

Надо быть внимательными, закрывать окна и двери - то есть наши чувства. Надо не оставлять для лукавого открытых трещин, не давать ему пролезать через них внутрь. В этих трещинах и пробоинах наши слабые места. Если оставить врагу даже маленькую трещинку, то он может протиснуться внутрь и причинить тебе вред.

Диавол входит в человека, у которого в сердце есть грязь. К чистому созданию Божию диавол
не приближается.
Если сердце человека очистится от грязи, то враг убегает и снова приходит Христос.

Как свинья, не найдя грязи, хрюкает и уходит, так и диавол не приближается к сердцу, не имеющему
нечистоты.
Да и что он забыл в сердце чистом и смиренном? Итак, если мы увидим, что наш дом - сердце - стал вражеским обиталищем - избушкой на курьих ножках, то мы должны ее немедленно разрушить, чтобы ушел тангалашка - наш злобный квартиросъемщик. Ведь если грех живет в человеке долгое время, то, естественно, диавол приобретает над этим человеком большие права.

- Геронда, а если человек раньше жил нерадиво и тем самым дал искусителю права над собой, а теперь хочет исправиться, начать жить внимательно, то борет ли его тангалашка?

- При обращении к Богу человек получает от Него силу, просвещение и утешение, необходимые в начале пути. Но только лишь человек начнет духовную борьбу, как враг воздвигает против него
жестокую брань.

Вот тогда-то необходимо проявить немножко выдержки. А иначе как искоренятся страсти? Как произойдет совлечение ветхого человека? Как уйдет гордость? А так человек понимает, что сам, своими силами, он не может сделать ничего. Он смиренно просит милости Божией, и к нему приходит смирение. То же самое происходит, когда человек хочет отстать от дурной привычки - например, от курения, наркотиков, пьянства.

Вначале он чувствует радость и бросает эту привычку. Потом он видит, как другие курят, употребляют наркотики, пьют, и терпит сильную брань. Если человек преодолеет эту брань, то потом ему уже нетрудно отказаться от этой страсти, повернуться к ней спиной.
Надо немножко и поподвизаться, побороться. Тангалашка свое дело делает - так что же мы не делаем своего?